متاسفانه علي‌رغم وعده‌هايي که سازمان‌ها و نهادهاي مرتبط براي ترخيص کالا، مي‌دهند اما در عمل دولت در ترخيص اساسي‌ترين نيازهاي زندگي مردم و حياتي‌ترين آن يعني دارو، تعلل مي‌کنند. در حالي که يک سري داروها به خصوص داروهاي ژنتيکي که براي توليد دارو در کشور وارد مي شود، زمان مشخصي دارد و در صورت عدم توجه؛ تاريخ انقضاي آنخواهد گذشت.
واردکنندگان دارو به دليل همين مسئله دچار ضررهاي وحشتناک ارزي شده‌اند. با اين حال هر يک از سازمان‌ها عملکرد متفاوتي در برابر واردات دارند و در اين راستا اصلا با هم هماهنگ عمل نمي‌کنند. مسئله ديگر اين است که به تقاضاي ارزي واردات از سوي نهادهاي مرتبط پاسخ داده نمي‌شود. در اين راستا مي‌توان وارد کنندگان را به چند دسته تقسيم کرد. اول واردکننده‌هايي که ارز گرفته اما به دليل موانع موجود براي واردات، کالاي آنها فاسد شده و متحمل هزينه‌هاي گزاف ارزي شده‌اند. دومي واردکنندگاني که با اعتبار خود در بازارهاي بين‌المللي دارو وارد کرده اما دولت به آنها ارزي تخصيص نمي‌دهد و به همين دليل اعتبار آنها در خطر است. ديگري واردکنندگاني که موفق به ترخيص کالا شده‌اند. اکثر واردکنندگان جزو دسته‌هاي اول و دوم هستند و تا زماني که دولت با اين افراد و بخش خصوصي تعاملي واقعي نداشته باشد، مشکلي حل نخواهد شد.
عليرضا خائف، عضو اتاق بازرگاني تهران
منبع: روزنامه کسب و کار